by phronesis
31 Ocak 2022 13:28
Bireysel özgürlük uygarlığın bir hediyesi değildir. Bu özgürlüğün en fazla olduğu dönem her türlü uygarlıktan önceki dönemdi, ancak o zaman da özgürlük genellikle değersizdi, çünkü birey bunu savunabilecek bir konumda değildi. Uygarlığın gelişmesiyle bu özgürlüğe sınırlamalar getirilir ve adalet de bu sınırlardan hiç kimsenin kaçmamasını mümkün kılar. Bir insan topluluğunda özgürlük arzusu olarak ortaya çıkan şey var olan adaletsizliğe karşı isyan olabilir, böylece uygarlığın daha da gelişmesine katkıda bulunabilir, uygarlık ile uyum içinde kalabilir. Ancak bu asıl kişiliğinin uygarlık tarafından dizginlenmemiş olmasından kaynaklanabilir ve bu durum da uygarlık düşmanlığının temelini oluşturabilir. Demek ki özgürlük isteği uygarlığın belirli türlerine ve taleplerine ya da uygarlığın kendisine karşı çıkar. İnsanın doğasını bir termitinkine dönüştürmesini sağlayacak bir etkileme yöntemi yok gibidir. Şüphesiz insan bireysel özgürlük talebini grubun iradesine karşı her zaman savunacaktır. İnsanlığın mücadelesinin büyük bir kısmı, bu bireylerin talepleri ile grubun kültürel talepleri arasında hedefe uygun, yani mutluluk verici bir denge kurma sorunu çevresinde yoğunlaşır ve insanlığın kaderini belirleyen sorunlardan biri şudur: bu uyuma uygarlığın belirli bir biçimlenişi ile ulaşılabilecek midir yoksa bu uzlaşılmaz bir çatışma mıdır?
- Sigmund Freud (Uygarlığın Huzursuzluğu)